Ja hoor.....

 

Ja hoor, het is weer zover…..ik ben weer eens met iets nieuws bezig! Nou ja…..nieuw, het is al heel erg oud!! Ik leer een hele oude taal, een taal die op sterven na dood was, maar die weer opnieuw tot leven gebracht is. Hoe bijzonder is dat! De oervorm van het Hebreeuws – want dat is waar ik in een cursus mee bezig ben – werd al 4000 jaar voor Christus gebruikt in Mesopotamië, het land van waaruit Abraham geroepen werd om naar het land te gaan wat God hem zou geven. Het land, wat volgens Sinan Can in de documentaire: Sinan op zoek naar het paradijs, de bakermat van de beschaving is. Uit de hier gevonden hiërogliefen is via allerlei stadia het Hebreeuwse alefbeet ontstaan, ook het Griekse alfabet is hierop gebaseerd en ons eigen abc is weer afkomstig van het Grieks. Het is wel heel bijzonder dat een ‘dode’ taal, die bijna niet meer gebruikt werd om in te communiceren weer een ‘levende’ taal geworden is.

Toen Albert in 2019 een week naar Israël was en ik in mijn eentje thuis, heb ik me er al wat in verdiept, om toch een beetje ‘erbij’ te zijn. Ik gaf hem voor elke dag een kaart mee, met een Hebreeuws woord als teken van mijn meeleven. Ik dook in de betekenissen van de hiërogliefen en vond op internet mooie ontdekkingen in de letters van de woorden. Die interesse is nooit weggegaan, al deed ik er niet zoveel mee. Door een vriendin werd ik geattendeerd op Duo Lingo, een online cursusprogramma waarbij je heel veel talen kan leren. Ik ben er nu zo’n 6  weken mee bezig en probeer elke dag in ieder geval een kwartier m’n hoofd te buigen over de lessen. Pittig hoor. Het lukt me al wel om bepaalde woorden in het Ivriet te herkennen, maar andersom om ze te schrijven….dat is nog wel een dingetje. De cursus is trouwens in het Engels, dus die grammatica komt ook nog eens om de hoek kijken. Zo langzamerhand leer ik alle letters van het alefbeet, er wordt veel herhaald, wat alleen maar goed is omdat in mijn inmiddels 71 jaar oude hersens te krijgen. Ik vind het leuk om ezelsbruggetjes te vinden. Bij de eerste serie woorden zat ook ‘duif’. Het was een verrassing om daarin “Jona” te horen. We zijn gezegend met een prachtige kleinzoon die naar de naam Joona luistert. We wisten dat zijn naam vanuit het Hebreeuws komt, maar dat het dan ook nog zo klinkt! Het was m’n eerste ezels….eh duifbruggetje! En toen waren er ineens meer woorden die ik ging herkennen, zoals lechem, van Betlehem. Ik leerde al op de lagere school dat dat ‘Broodhuis’ betekent en nu herkende ik het woord brood daarin en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook een leuke: jajem, het woord voor wijn. In Nederland meer bekend als een merk voor jonge jenever! Nou hou ik van geen van 2-en, maar ik weet inmiddels wel hoe ik het moet schrijven.

שלום

מ