Israël en ik 18; Romeinen 11/2

 

In mijn vorige blog ben ik tot de opmerkelijke conclusie gekomen, dat er redding is door het geloof in de Here Jezus en dankzij de bedekking van de ogen en oren van een deel van Gods volk Israël. Het is toch onvoorstelbaar. Gods wegen zijn zo onnavolgbaar wonderlijk. Gelukkig mag ik geloven dat zijn plan altijd goed is, hoewel ik mij soms ongemakkelijk voel naar het Joodse volk.

Graag ga ik nog even door met een aantal opmerkingen over Romeinen 11, omdat er een prachtige illustratie bij gegeven wordt over dit onderwerp. Paulus heeft het over “een edele olijf”. Tijdens mijn reis door Israël in 2019 heb ik vol verwondering naar deze bomen gekeken. Sommigen waren honderden jaren oud en enorm uitgedijd. Israël en olijfbomen horen gewoon bij elkaar. De profeet Jeremia noemt Israël, in hoofdstuk 11, de “groene olijf” die door God zelf is geplant. En Christus wordt de “wortel” genoemd, waardoor de takken worden geheiligd. In Paulus zijn verhaal wordt een deel van de oorspronkelijke takken afgerukt en een ander deel blijft verbonden met de stam. En in de  ruimte, tussen de takken die zijn blijven staan, ent God takken van de wilde olijf, dat zijn gelovigen uit de heidenvolken. En ook deze takken zijn verbonden met de wortel, Jezus. Daar staan ze dan: takken uit Israël en uit de andere volken. Wat een genade, broers en zussen in Christus.

Paulus waarschuwt om niet hoogmoedig te worden, maar juist nederig. Gelovigen uit de heidenvolken dragen niet de wortel, maar andersom. En dat is een bemoedigende constatering, omdat de wortel Jezus hen helpt, om door zijn Geest, vol barmhartigheid tussen de andere takken te staan. Concreet, een naaste te zijn voor Abrahams erfgenamen. Ze kunnen aan hen denken, voor ze bidden, vol belangstelling het nieuws volgen, maar vooral met Gods ogen naar Israël kijken. En zoals Paulus vroeger al een collecte naar Jeruzalem bracht, kunnen gelovigen vele activiteiten ondersteunen. En dat zien Joden in Israël, maar ook wereldwijd. Christenen die belangstelling tonen, liefde in daden omzetten en vol hoop naar de toekomst kijken, want de Wortel Isaȉ is in aantocht. Zo mogen gelovigen een spiegel van Jezus zijn, de Koning van de Joden.

En ons zorgen maken over Israëls “onbekeerlijkheid”? Wie heeft er een bedekking over hun ogen en oren gelegd? Juist, de God van Abraham, Izaäk en Jakob. En op zijn tijd neemt Hij de bedekking weer weg en zullen de afgerukte takken weer teruggeplaatst worden. Israël en de gelovigen uit de heidenen, de Gemeente, samen op weg naar de grote dag. Wat een troost.

Er is nog een manier om je verbondenheid met Israël te tonen, n.l. door een boom te planten, bijv. een olijfboom, in de Negev woestijn. Het Joods Nationaal Fonds wil je hier graag bij helpen.