Israël en ik 12; feesten vervuld

 

In mijn gesprekken over de Bijbelse feesten valt het woord “vervullen” regelmatig. De gesprekspartner bedoelt daar mee, dat bepaalde zaken achter ons liggen, niet meer relevant zijn. Het vieren van de feesten valt daar ook onder. Als je de blogs van de afgelopen weken hebt gevolgd, begrijp je dat ik daar anders over ben gaan denken. Bijna mijn hele leven heb ik geloofd dat deze “Joodse” feesten al lang achterhaald zijn (vervuld) en pas in het achter ons liggende jaar is deze stelling volledig gaan wankelen. Altijd heb ik de mening van anderen gevolgd en gedacht dat het de waarheid was. Hoe komt het dat mijn mening compleet is veranderd? Door te lezen in Gods Woord en hierover in gesprek te gaan met anderen. Wat heeft dat een winst opgeleverd. Ik gun het iedereen.

De kerk uit de begintijd heeft het Pesachfeest afgeschaft en daar Goede Vrijdag en Pasen voor in de plaats gezet. Al eerder heb ik geschreven, dat er in de eerste eeuwen na Christus, totale afstand is ontstaan met Israël. Niet het Woord van God heeft hiervoor gezorgd, maar de meerderheid van een Concilie. Juist het vieren van Pesach geeft zoveel diepgang aan het lijden en sterven van Jezus Christus. Het Lam van Pesach is in Christus werkelijkheid geworden. Het vieren van Pesach ligt niet achter ons, we leven er middenin. Ook voor ons is dit feest werkelijkheid geworden.  We kunnen dit feest, van generatie op generatie, tegelijk met Gods volk Israël vieren. Wat een vreugde!

In Mattheus 5 is Jezus zelf aan het Woord. Hij zegt o.a.: “Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen”. Of zoals een andere vertaling zegt: “Ik ben juist gekomen om hun echte betekenis te laten zien”. Hij is het vleesgeworden Woord.

Het is mijn oprechte vraag, of de kerk in het verleden een verkeerde afslag heeft genomen. Maar ook, is er een weg terug? We zijn zo gewend aan onze christelijke feestdagen, dat het zo gewoon is geworden. Zelfs onze maatschappij is gewend aan vrije dagen tijdens onze feestdagen. Kunnen we nog wel terug? Willen we nog wel terug? Wat zou Gods antwoord zijn?

In 1 Koningen 12 en 13 lezen we over koning Jerobeam, de eerste koning van Israël. Hij wilde niet dat zijn volk tijdens het Loofhuttenfeest naar Jeruzalem in Juda zou gaan. Hij liet 2 gouden kalveren maken en plaatste die in Dan en Bethel en nodigde het volk uit om het feest daar te vieren. Hij veranderde ook de datum: de 15^e van de 7^e maand schoof hij op naar de 8^e maand. Jerobeam ging zijn eigen gang en was ongehoorzaam aan Gods instellingen. En wat was Gods antwoord?

In eerbied voor de Schepper van de feesten wil ik Hem graag volgen.