Israël en ik 3; de 2 testamenten

 

Heb jij je weleens afgevraagd, waarom de Bijbel uit 2 delen bestaat? Waarom eindigt het boek Maleachi op blz. 1311 (in mijn Bijbel NBV 2004!) en begint Mattheus weer op blz. 1? Was het niet logischer geweest om Mattheus op blz. 1312 te laten beginnen? (In sommige uitgaven loopt deze paginatelling al door!) De Bijbel met z’n 66 losse boeken laat dan nog meer zien dat het een eenheid vormt. Opmerkelijk is dat de schrijvers van het 2^e testament vaak terugvallen op wat al eerder is gezegd of geschreven. Ook Jezus zelf zegt: “Er staat geschreven…”. Het woord ‘testament’ betekent ‘verbond’, zodat de 2 delen van de Bijbel bestaan uit het Oude en Nieuwe Verbond. Ikzelf heb daar in het verleden totaal verkeerde conclusies aan verbonden, zoals het belangrijker vinden van het Nieuwe Testament, maar ook dat vele teksten in het Oude Testament minder relevant zijn.

Ken jij het Hebreeuwse alfabet? Misschien zeg je wel: ”Ja de alfa en omega, het begin en het einde.” Christus wordt de Alfa en de Omega genoemd. Maar dit zijn de Griekse letters (a en z) van het alfabet. In het Hebreeuws heten ze de alef en de tav en vormen ze 2 tekens. In het 1^e testament, in de Hebreeuwse tekst, staan deze 2 tekens ruim 7000 keer in vele Bijbelverzen , zonder dat ze vertaald zijn. (Wake up, blz. 52.e.v.) Als we deze tekens vertalen met de Eerste en de Laatste, dan staat de naam van Christus al vele malen in het eerste deel van de Bijbel. Gods Woord is vol met de naam van Jezus Christus, onze Verlosser! Het wordt tijd om de tweedeling op te heffen.

In het eerste deel van de Bijbel worden vele beloften aan Israël gegeven. Een paar teksten, uit Jeremia 31, wil ik graag citeren, om helder te krijgen, dat wat God belooft, nog steeds van kracht is, ook al staan deze in het Oude Testament.

35, 36. Dit zegt de Heer, die de zon heeft gemaakt als het licht voor de dag, de maan en de sterren als de lichten voor de nacht, die de zee opzweept, omdat de golven bruisen, wiens naam is Heer van de hemelse machten: Pas als deze orde ophoudt te bestaan – spreekt de Heer – bestaat ook Israël niet meer, is het niet meer altijd mijn volk.

37. Dit zegt de Heer: Zoals de hoogte van de hemel niet gemeten wordt, de diepte van het fundament der aarde niet gepeild, zo verwerp ik niet het nageslacht van Israël om alles wat het heeft misdaan – spreekt de Heer.

Zoals in talrijke andere teksten uit het Oude Testament, maakt God duidelijk dat Hij zich verbonden heeft met dit volk en dat dit altijd zo blijft, eeuwigdurend. Wat een trouw! Zo is onze God.

Hoe kijk jij vandaag naar het volk Israël? Probeer eens te kijken door de ogen van Israëls God.