Israël en ik 25; onvervulde feesten

Het Pinksterfeest ligt achter ons. Christenen over heel de wereld hebben de gave van de Heilige Geest gevierd en gelovige Joden hebben op hetzelfde moment de ontvangst van de Thora gevierd, het Wekenfeest. Christenen vieren het feest van Jeremia 31: “Ik zal mijn wet in hun binnenste leggen en het in hun hart schrijven”, terwijl de gelovige Joden nog in afwachting zijn van deze vervulling. Ze mogen moed houden, omdat God in diezelfde boekrol laat opschrijven: “De dag zal komen – spreekt de Heer – dat Ik met het volk Israël en het volk van Juda een nieuw verbond sluit…”. Wanneer? In Romeinen 11 lezen we, dat “God hun een geest van diepe slaap geeft, ogen om niet te zien en oren om niet  te horen tot op de dag van heden”. Wanneer zal dat “heden” verleden tijd zijn? Gebeurt het op het moment dat de Messias terugkomt op de wolken van de hemel? Is het de vervulling van Zacharia 12 : 10, dat “ze zich weer naar Hem zullen wenden, als ze aanschouwen wie ze doorstoken hebben?” Gods weg met de kerk en zijn volk Israël is zo wonderbaarlijk. Waarom op deze manier?

Jullie kennen ongetwijfeld het verhaal van de blindgeborene uit Johannes 9 : 13. Er wordt Jezus de vraag gesteld, wie er gezondigd heeft, zijn ouders of hij. Ze krijgen als antwoord, dat het niet om zonden gaat, maar dat de werken van God in hem geopenbaard moesten worden. Moeten we dat antwoord van Jezus ook gebruiken bij onze vraag over Israël m.b.t. de blinde ogen en dove oren? Moet door het volk Israël het werk van God geopenbaard worden? Er zijn nog zoveel raadsels, maar eens zal alle bedekking worden weggenomen, van ieders ogen, ook van de mijne!

Van de 7 feesten die God aan zijn volk heeft gegeven, zijn er nu 4 werkelijkheid geworden. En die werkelijkheid is niemand anders dan Jezus Christus. Het wachten is op het volgende moment dat er een feest vervuld zal worden en dat is het feest van de Bazuinen. De laatste bazuin! We worden gewaarschuwd dat de Bruidegom in aantocht is. Vol verwachting kijken we naar de wolken en zoals in het oude verbond de hogepriester, na de verzoening in het Heilige der Heilige, terugkomt bij het volk, zo zal onze Hogepriester, Jezus Christus, uit de hemelse tempel komen en ons ontmoeten. Grote Verzoendag. Wonderbaarlijk hoe God al duizenden jaren van tevoren zijn plan van redding aan Israël heeft gegeven en precies op de feesten vervult Hij zijn beloften. En wat is dan de werkelijkheid tijdens het Loofhuttenfeest, het zevende feest?

Zien we de diepe symboliek en achtergrond van Gods feesten? Of zijn onze ogen verblind?