Waltzing Mathilda....

 

Ik heb er best wel vaak wat over te horen gekregen…over mijn naam. Meestal ging het dan over een liedje, waarin het over een Matilda gaat en dat is dan niet zo’n nette dame. Dan was er de combinatie van die Mathilda en mijn naam.

Ik ben vernoemd naar mijn lieve omaatje, die ook Mathilda heette en ik heb het vermoeden dat zij vernoemd is naar haar vrijgezelle tante Matje. Mooi gevonden door mijn overgrootouders.

Toen ik ooit in Australië was, bij onze familie die daar toen woonde, leerde ik de echte betekenis kennen van een waltzing matilda. Daar is het liedje waarin het over Waltzing Mathilda gaat zo'n beetje

Toen ik ooit in Australië was, bij onze familie die daar woonde, leerde ik de echte betekenis kennen van een waltzing matilda. Daar is het liedje waarin het over
Waltzing Matilda gaat zo’n beetje het Australische volkslied. Maar het gaat helemaal niet over een meisje of vrouw met die naam. Mijn neef, die trouwens luistert naar een naam die ook wel een beetje op Mathilda lijkt, vertelde me dat het een soort slaapzak is. Een combinatie van een plunjezak en een deken, handig als je gaat kamperen. Het is er niet van gekomen om een foto te maken van deze Mathilda in die waltzing matilda.

Het oorspronkelijke liedje gaat over een zwerver, die door ‘the bush’ van Australië trekt en zijn slaapzak met z’n hele hebben en houwen er in meezeult.

Nu staat er in mijn tuintje ook een Waltzing Mathilda, maar dan is het een prachtig mooie rode Dahlia. Ik geniet er al van sinds de eerste blaadjes boven de aarde kwamen en elke dag zag ik haar groeien en wat een cadeautje; op mijn verjaardag was de eerste knop een echte bloem geworden. En nu is het genieten van de vele knoppen en bloemen.

Nou bestaat er ook nog een mooie witte klimroos die luistert naar de naam Maria Mathilda. Ook heel gepast, omdat mijn andere oma luisterde naar de naam Marie. (Maria Cornelia) Ik had het wel leuk gevonden als mijn ouders mij Mathilda Maria hadden genoemd. Helaas….dat hebben zij nooit bedacht en doe ik het met mijn ene mooie naam, maar in dierbare herinnering aan mijn beide oma’s. En zo ga ik nog op zoek naar die roos. Er is vast nog wel een mooi plekje voor in m’n tuintje.