vier het leven!

Vandaag is het een feestelijke dag! Een dag om te jubelen!!

Onze oudste zoon is vandaag 50 jaar geworden. Een gedenkwaardige dag! Het was ook een bijzondere dag, die 21ste juni 50 jaar geleden. Je bereidt je wel voor op het ouderschap, op een bevalling, maar je hebt geen idee wat er gaat gebeuren, wat het je gaat brengen. Je krijgt een hummeltje in je armen nadat je even…….ja…dat was het bij ons……heel hard gewerkt hebt en dan ben je vader en moeder. Vader en moeder voor het leven, want het houdt nooit op. Het stopt niet als je kind volwassen wordt, het stopt niet als je kind het huis uit gaat, het stopt niet als je kind een partner vindt en daarmee zelf een gezin gaat vormen. Vader en moeder blijf je, wat er ook gebeurt, ook als je kind 50 wordt…..tot de dood je scheidt.

En zo stonden we vorige week op een mooie plek, onder de bomen met het zicht op een stukje heide op Natuurbegraafplaats Hoogengraven in Arriën, bij Ommen. Niet om iemand te begraven maar om voor onszelf een graf te kopen.  Al een aantal jaren geleden hebben we besloten dat we begraven willen worden in een natuurlijke omgeving. We hadden gehoopt op de realisering van een  natuurbegraafplaats in Wapenveld, maar dat werd hem niet. We zijn in Arnhem geweest, op natuurbegraafplaats Heidepol. Een prachtige plek voor een laatste rustplaats, helemaal omdat we er orchideeën hebben zien groeien. En een wilde wespenorchis op mijn graf, dat zou ik wel mooi vinden. Maar toen kwam Hoogengraven als nieuwe begraafplaats en de kant van Ommen op, dat komt in de buurt van de geboortegrond van manlief. Dus werd  het een beetje touwtrekken. ‘Wie het eerst gaat bepaalt het plekje’. Het kopen van een graf werd daarom ook uitgesteld. Totdat we allerlei zaken rondom ons leven, levenseinde, sterven, bespreken. We besluiten om dan ook maar een graf te gaan kopen.

Het viel me op dat er van die plek zo’n heerlijke rust van uitging. Geen doolhof vol grafstenen, wat me vaak beklemt, maar rust.

Het was ook maar goed dat we er waren om een grafplek uit te zoeken en te kopen. In het 4-jarig bestaan van de begraafplaats zijn er al zoveel reserveringen gedaan en vol is vol! Nu hebben we nog keus en die is gauw bepaald. Het is best wel een raar idee om blij en glimlachend op de foto te staan op de plek waar een volgende keer tranen zullen vloeien. Maar het voelt goed! En nu gaan we het leven vieren!

Met vredevolle groet,

M.