Advent
“’Advent
is afgeleid van het Latijnse woord adventus, dat ‘komst’ betekent. Met advent
leven christenen toe naar het kerstfeest: het feest van Jezus’ komst naar deze
wereld als klein kind in een kribbe.” (een van de uitleggingen op internet)
Ik
kan me niet heugen dat advent in mijn jeugd een rol speelde, of in de tijd dat
we een gezin hadden met kleine kinderen. We hadden eind jaren 70 Deense buren.
En met hun komst maakten we kennis met heel andere gebruiken dan die wij
kenden. Een van die dingen was al vanaf begin december, nog voor Sinterklaas,
een kerstboom in hun voortuin. Niemand had buiten al lichtjes of een kerstboom
in die tijd. In hun huis stond ook al een kerstboom. Niet versierd met ballen,
maar met leuke papieren puntzakjes waar voor elke dag tot aan kerst wat lekkers
in zat voor de kinderen. Er hingen kerstkransjes en chocolaatjes in en van die
rood/wit gestreepte snoepstaven. En pas op Kerstavond, wat voor ons gewoon de
avond voor kerst was, kwamen de ballen in de boom en de piek erboven op. Een
van onze zonen die in de 90tiger jaren een groene opleiding deed kwam op een
gegeven moment thuis met een adventskrans, tja….toen moesten we er natuurlijk
wel iets mee.
Nu
is het al veel eerder dan advent begint, een heksenketel in de winkels en is
kerst met alles wat er omheen is gekomen een groot commercieel gebeuren! Wat is
er dan nog op komst?
De
maand december is voor mij de afsluiting van een jaar waarin HOOPVOLLE
VERWACHTING en VERWACHTINGSVOLLE HOOP mijn thema was, best wel een
adventsthema. En langzamerhand is er de verschuiving naar het jaarthema voor
2024: Omarmen. Niet dat het met die HOOP en die VERWACHTING dan ineens
afgelopen is. Dit thema blijft ook nog met me meegaan, het blijft advent!
Zolang als de komst van koning Jezus op de wolken van de hemel nog wegblijft,
blijf ik verlangend uitkijken naar die dag, naar de volmaaktheid van Zijn koninkrijk.
Ik blijf al het moois wat ik onderweg daarnaartoe tegenkom vieren en ik zal
alle moeiten die er ook zullen zijn, zo goed mogelijk omarmen. Dat is trouwens echt
een leerpunt voor me, want ik ben er een kei in om moeilijke omstandigheden te
ontvluchten en net te doen of die er niet zijn. Hoe of wat? Dat zie ik in het
nieuwe jaar verwachtingsvol en hoopvol tegemoet. En dan zal er vast ook veel
moois en liefs en dierbaars zijn om te omarmen.
En
die afsluiting….dat doe ik onder het genot van elke een verrassend theetje uit
m’n adventstheekalender.
Reacties
Een reactie posten
plaats hier een reactie