pink ribbon

Wabi Sabi; schoonheid in imperfectie

Heel lang had ik -volgens manlief- de rare gewoonte om tijdens vakanties, met het fototoestel om de nek, stil te gaan staan bij ingestorte schuren, huizen in verval, uitgebrande bussen, vervallen steigers, bijna zinkende bootjes enz. enz. Hoofdschuddend stapte hij dan toch heel lief met mij van de fiets af, wachtte tot ik de foto gemaakt had. Want dat ging toen zo.....1 foto van een rolletje van 36! Dat kan je je nu niet meer voorstellen als je met je mobieltje op zak 10tallen foto’s maakt van 1 onderwerp. Om daar vervolgens nooit wat mee te doen.

Op een gegeven moment las ik ergens een artikel over de Japanse kunstvorm Wabi Sabi, wat vertaald werd met: de schoonheid van imperfectie. “Dat is het”, dacht ik toen. “Ik houd van de schoonheid van imperfectie, van het mooie in verval”. Een eyeopener die al jaren met me meegaat nu. Tijdens een van de schilderlessen die ik online volgde moesten we een torso tekenen van een vrouwenlichaam. Jong, mooi, strak! Iets in me steigerde bij het volgen van de juf en al gauw trok ik mijn eigen spoor. In bewondering voor al die vrouwen die met een geschonden lichaam hun leven verder leven. Heldinnen zijn het! Als eerbetoon maakte ik Pink Lady; Schoonheid in imperfectie.

Met vredevolle groet,

M.