mijn handen

Een tijdje geleden liet ik jullie mijn schilderij: 'Geheven handen'  zien. Een ode aan de handen van mijn moeder. Toen Albert in Israël was, in oktober 2019, had ik het plan om iets te doen, met de Hebreeuwse letter Hey. Ik schreef daar over in mijn blog Alefbeet.

Het leuke van schilderen met acryl is, dat je van alles in een onderlaag kan stoppen, wat dan onzichtbaar is voor de kijker, maar als maker is het een onderdeel van het werk en zo heeft het voor mij vaak nog meer betekenis en soms emotionele waarde. Voordat  'Geheven handen' een ode werd aan de handen van mijn moeder, werd het in de onderlaag een ode aan God. Een lofprijzing en dank aan God voor mijn eigen handen en alles wat ze deden, konden doen en kunnen doen in mijn leven.

Ik ontdekte ze als baby, heb er mee gespeeld, heb er poppen mee aan- en uitgekleed, flesjes gegeven en luiers omgedaan. Ik heb er mijn ouders, mijn broers en mijn broertje en andere mensen mee vastgehouden. Ik heb er dingen mee gemaakt; gekleurd, getekend, gekleid, geknutseld. Ik heb er ook dingen mee weggepakt; kwartjes, dropjes, flikken met witte stippen, pruimen. Ik heb ze leren vouwen. Ik heb er mee leren schrijven, op school in schrijfschriften, taalschriften, gedichtenschriften, op repetitieblaadjes. Ik heb er mijn huiswerk mee geschreven in mulotijd, een dagboek, brieven naar huis toen ik een half jaar alvast in Arnhem woonde, voordat de rest van de familie kwam. Brieven naar mijn vriendinnen in Vlaardingen. Ik heb er mee gestreeld, aangeraakt, gekoesterd tijdens verliefdheid, verloofdheid, getrouwdheid. Ik heb er mijn kinderen mee liefgehad, gekoesterd, gestreeld, gekieteld, verschoond, gewassen, verzorgd, aangekleed, getroost, pleisters geplakt ….en ja, ook wel eens gemept,  Aardappels geschild, groenten schoongemaakt, fruithapjes gemaakt, de vaat gewassen, wassen opgehangen, opgevouwen, gestreken. Ik heb er mee piano leren spelen, en lyra, en xylofoon, en marimba. Ze hebben zelfs nog een poosje paukenstokken vastgehouden. Ik heb er kleren mee genaaid, gebreid, gehaakt. En wat ik deed voor mijn kinderen, ging zo weer over op mijn kleinkinderen. (behalve dat meppen dan) Ik schilder, ik teken, ik tuinier, ik type,  ik weef.  En er is nog zo veel meer wat ze deden en nog steeds doen. Ik blijf ze koesteren mijn handen, ik blijf ze vouwen.

Halleluja voor mijn handen! Maar vooral Halleluja voor de Handen van God. Mijn leven ligt erin! Mijn tijden liggen erin!

Met vredegroeten,

M.