Israël en ik 24; savoeot



… 49, 50. De 7 x 7 weken zijn voorbij. Een volmaakte tijd. God verlangt ook van ons dat we volmaakt leven. De Thora geeft vele instructies om ons de goede weg te wijzen en de juiste levenshouding te ontwikkelen. De Omertijd stimuleerde om een verkeerde weg te verlaten en het goede pad te kiezen. Als we over een paar maanden de najaarsfeesten gaan bekijken, blijkt ook daar de zelfreflectie een belangrijk onderdeel te zijn.

Op vele plaatsen in de Bijbel wordt geschreven, dat God ernaar verlangt om bij zijn volk te wonen. In de Hof van Eden zoekt de Schepper zijn kinderen regelmatig op; de mensen die op Hem lijken. Samen genieten en overleggen. Wonderlijk mooi. Na de zondeval pakt de Here God de draad weer op: de Wolkkolom tijdens de woestijnreis; de tabernakel met het Heilige der Heilige; de tempel van Salomo en later van Ezra. Het ultieme moment van volmaaktheid komt nog, in het nieuwe Jeruzalem: God woont bij de mensen.

En dan dat bijzondere moment, 50 dagen na de opstanding van de Here Jezus, is het geluid van de wind te horen, vlammen als van vuur verdelen zich over de 120 aanwezigen. Joden uit binnen- en buitenland horen de Boodschap van redding en iedereen die gelooft ontvangt de Heilige Geest, Gods inwoning in de mensen. Wat een wonderlijk verhaal. Geen tabernakel en tempel meer, maar een hart waar God zijn Thora op kan schrijven om zo de Weg van Jezus te wijzen en te stimuleren.

Al honderden jaren voor deze uitstorting mocht Jeremia al profeteren: “De Heer kondigt aan: de tijd komt dat Ik een nieuw verbond zal sluiten met Israël en Juda. Geen verbond zoals Ik vroeger gesloten heb, toen Ik mijn volk uit Egypte haalde. Zij hebben dat verbond verbroken, ook al was Ik hun Heer en Meester. Dit is het nieuwe verbond dat Ik met Israël ga sluiten: Ik zal mijn wet in hun hart schrijven. Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn”. (Groot Nieuws Bijbel, Jeremia 31 : 31-33) Dit nieuwe verbond is eerst met Israël gesloten en vervolgens mochten de gelovigen uit de heidenvolken zich daarbij aansluiten. Grote dank aan God.

En als Gods Geest mijn hart vervuld, m.a.w. als Christus werkelijkheid in mij wordt, dan gebeuren er grote wonderen. In Galaten 5 schrijft Paulus: “Maar wat de Geest doet groeien en rijpen, is liefde, vreugde en vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid en vertrouwen, zachtmoedigheid en zelfbeheersing”. Graag wil ik met deze prachtige vruchten dienstbaar zijn aan de wereld om mij heen, maar ook aan Gods eerstgeboren zoon, Israël. Als Gods Geest in mijn en jouw hart woont, is er geen plaats voor antisemitisme. Sterker nog, door deze Geest omarm ik alle inwoners uit het Beloofde Land en gun ze deze fantastische vruchten. Dit zijn mijn “gedachten van vreede”!

Reacties

  1. Prachtig verwoord Albert ! Een bemoediging in deze verwarde tijd !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

plaats hier een reactie

meest gelezen