Israël en ik 9; Sabbat 2
Na de intermezzo van vorige week ga ik verder met de sabbat. Hoewel er meerdere interpretaties zijn om de rustdag op de zondag te vieren, zijn het geen bewijzen. Het zijn gedachten van mensen. Wel is er historisch bewijs, dat men overgegaan is naar de zondag als rustdag. We moeten dan naar het jaar 321, waarin keizer Constantijn de Grote, de zondag aanbeveelt als “de eerbiedwaardige dag voor de viering van de Zon”. Hij had er een maatschappelijk belang bij om hierin eenheid in zijn rijk te creëren. Het concilie van Nicea in 325, waar de keizer ook de voorzitter van was, heeft deze verandering niet teruggedraaid. De rustdag die de Schepper op de zevende dag had vastgesteld, werd vanaf dat jaar gevierd op de dag van de afgod Zon. En tot op vandaag vieren miljoenen christenen de rustdag op de eerste dag van de week, terwijl ze op die dag in de 10 geboden steeds opnieuw horen, dat ze de sabbatdag behoren te vieren op de zevende dag. Het kan verkeren. Echter, er is 1 groep gelovigen die altijd heeft vast gehouden aan de instelling van de Here God en dat zijn de Joden.
In Colossenzen 2 staat o.a., dat de sabbat en de feesten
schaduwen zijn van wat nog komen moet. En dat is een zeer interessant gegeven. In
mijn volgende verhaal wil ik daar graag meer over vertellen, maar de sabbat is
dus ook een schaduw. Een schaduw van wat? Heeft dat te maken met een
toekomstige rust? Wordt hier al gesproken over een Vrederijk? Voor God is
duizend jaar gelijk aan 1 dag en 1 dag is gelijk aan duizend jaar. Vormen de
eerste 6 scheppingsdagen voor God 6000 jaar en is het volgende duizendtal het
komende Vrederijk? Boeiend. De joodse jaartelling staat dit jaar op 5783!
We zijn zo gewend aan onze weekindeling, dat het bijna
onmogelijk lijkt om daar veranderingen in aan te brengen. Boodschappen kunnen
op andere dagen worden gedaan dan de zaterdag, maar het spelen van
sportwedstrijden is een ander verhaal. Toch zou ik graag een oproep doen om hierover
na te gaan denken. We hebben te maken met een instelling van de Almachtige, de Alwijze.
In Exodus 31 : 16 en 17 zegt de Here: “Generatie na generatie moeten de
Israëlieten de sabbat in acht nemen en vieren. Voor mij en hen is die dag een
teken van een eeuwigdurend verbond”.
Reacties
Een reactie posten
plaats hier een reactie