Israël en ik 8; Op zoek naar Gods weg

Mijn vorige blog ging over de rustdag op de zevende dag en het was mijn bedoeling om er nog een vervolg aan te geven, maar dat komt vrijdag, bij nummer 9!

Even een intermezzo. Waarom schrijf ik over deze onderwerpen? Is het soms uit frustratie, omdat mijn gedachten niet meer passen bij die van meerdere mensen met wie ik om ga? Ervaar ik dat mijn gedachten er niet mogen zijn of dat ik gedoogd word? Ben ik mijn zekerheden kwijt en twijfel ik aan de oude waarheden? Ben ik boos, onzeker of verdrietig, waardoor mijn geschreven stukjes ontstaan? Het is moeilijk om daar direct een antwoord op te geven, maar waarschijnlijk zitten al die aspecten wel ergens verborgen in mijn schrijven. De grootste drijfveer is echter, dat ik op zoek ben naar de Weg van God. En dat is een zeer boeiende Weg die mij heel veel vreugde brengt. Het stimuleert mij om de Bijbel te onderzoeken, maar ook artikelen en boeken te lezen die mij helpen om antwoorden op vragen te krijgen. Naast vreugde, verwart het mij soms ook. Als je je leven lang een bepaalde mening hebt gehad en je komt door onderzoek op een andere overtuiging uit, dan openen zich soms nieuwe, prachtige perspectieven, maar ik heb ook momenten dat het fundament onder mijn leven heen en weer geschud wordt. Hoewel ik mijn nieuwe ontdekkingen graag omarm en er over spreek en schrijf, ben ik me bewust, dat het niet de waarheid hoeft te zijn. Het is een overtuiging die nu bij mij past. Het lijkt wel of ik op 70-jarige leeftijd aan het terugblikken ben en al die vanzelfsprekendheden aan het onderzoeken ben.

Door mijn reis naar Israël in 2019 zijn allerlei vragen naar boven geborreld. Op zoek naar antwoorden blijkt de Bijbel boordevol informatie te staan als het over Israël gaat. En dan kom ik niet alleen uit bij de beloften van God over land en volk, maar ook bij de sabbat en de feesten die God heeft gegeven. En niet te vergeten de terugkomst van de Here Jezus. Het mooiste is echter dat je God ontmoet die als een Vader van zijn zoon Israël houdt. Wat een liefde en trouw, maar ook zijn onvoorstelbare reddingsplan voor de wereld, waar zijn volk een beslissende rol in speelt.

En tot slot, ik schrijf deze blogs om op te staan tegen antisemitisme. Wereldwijd worden de Joden al eeuwenlang apart gezet, gediscrimineerd, verworpen, gedood. Ik wil mijn stem laten horen en mijn liefde voor dit zeer unieke volk de wereld inzenden. Tegelijk wil ik mijn lezers oproepen hetzelfde te doen, o.a. door in gesprekken hoopvol over Israël te spreken. Nee, het is geen volmaakt volk. Het heeft dezelfde fouten en onvolkomenheden als ieder ander volk. Dat is niet de reden dat Israël uniek is. Het is uniek, omdat de God van Abraham, Izaäk en Jakob dit volk heeft geschapen en er tot in eeuwigheid mee verbonden is. Een tweede volk is op deze manier nergens in de wereld te vinden.