Herdenking

 

Zoals je wel gemerkt hebt, is Israël een hot item in onze gedachten. En elke dag wel onderdeel van onze gesprekken. Zo zelfs, dat ik op een nacht gedroomd heb van een optocht met allerlei dorpsgenoten en daartussen liep een echtpaar met een kindje. Ze zagen er bijzonder gekleed uit. De man en de vrouw waren in het zwart. Het meisje in een witte jurk. De man had een hoed op en van die pijpenkrullen langs zijn oren, zoals ik dat wel ken van orthodoxe Joden. Maar deze man had een bos blonde krullen onder zijn hoed en blonde pijpenkrulletjes. Dat heb ik nou nog nooit gezien! In mijn droom bedacht ik dat ik helemaal niet wist dat we Joodse bewoners in Wapenveld hadden. Eenmaal wakker lig ik dan een beetje na te dommelen en te denken. Ken ik eigenlijk wel Joodse mensen? Nou, nee… niet echt. Mijn oma, die kende ze wel! Zij was zo’n beetje kosteres van de synagoge waar ze naast woonde. In de oorlog is die vernield en leeggehaald door de Duitsers en gebruikt als opslagplaats voor stro, misschien wel voor het paard van mijn opa. Zijn kippen liepen daar ook rond en later kwam er een fabriekje in en konden mijn grote broers in de tuin voetballen. Omdat er minder dan 10 mannen de holocaust overleefd hadden kon de sjoel in Beverwijk niet meer bestaan. Vandaag is het de Internationale herdenking van de Holocaust (wat trouwens brandoffer betekent) en a.s. zondag is in Amsterdam de nationaleherdenking van de slachtoffers. De Joden noemen deze periode Shoah, wat “totale vernietiging” betekent. Ik ben altijd onder de indruk van die momenten en monumenten. Ik maakte mijn eigen monumentje n.a.v. een gevonden foto bij mijn zoektocht naar informatie over de synagoge. En ik herinner me de verhalen van mijn oma. In gedachten leg ik een steentje bij het herdenkingsmonument op de plek waar vroeger het huis en de synagoge waren.

Lieve groet, 

M.